Edinburgh Gin is gevestigd in het centrum, aan de voet van Edinburgh Castle en aan het begin van de grote winkelstraat Princes Street waar de trams en alle bussen stoppen. Edinburgh Gin begon in 2010, maar verhuisde pas in 2014 naar Edinburgh. Het is een merk van Spencerfield Spirit Company, dat bijvoorbeeld ook Sheep Dip whisky produceert.
De distilleerderij bevindt zich onder de grond en de mooie gangen geven het pand een gezellige uitstraling. Het gebouw is tegelijk het adres van Heads & Tales Bar en vooral gericht op het aantrekken van bezoekers. Als je binnenkomt heb je eerst aan je linkerhand de winkel, daarna proeflokalen en als je doorloopt zijn rechts de bar en de bezoekersruimte. In een hoekje van het gebouw, alsof het een tentoonstelling is, is achter glas een klein gangetje waar distilleerkolom Caledonia en ketel Flora staan. Ze zijn speciaal op maat gemaakt voor de beschikbare ruimte.
De rondleiding
Een echte rondleiding kun je het niet noemen, want we zaten het grootste deel van de tijd op een kruk in de bezoekersruimte, met de ketels naast ons. In een half uurtje werd de geschiedenis van gin verteld, aan de hand van een tijdlijn aan de wand met de belangrijkste gebeurtenissen in de historie van gin. In grote lijnen was het verhaal hetzelfde als bij Pickering’s Gin. Gelukkig maar, anders wordt het wel erg verwarrend.
De gids liet afbeeldingen rond gaan van Beer Street en Gin Lane, tekeningen die in 1751 gemaakt zijn door William Hogarth. Ze maakten duidelijk dat bier veel beter en gezonder is dan gin. Gin was zo goedkoop, dat er nogal wat te veel van gedronken werd. Daarom werd de Gin Act ingesteld, een besluit waarin werd bepaald dat je voortaan een vergunning nodig had om gin te mogen maken. Voor die tijd gebeurden er de verschrikkelijkste dingen. Zo zou een vrouw zoveel gedronken hebben, dat ze het niet merkte toen haar baby van schoot in het haardvuur viel.
Tegenwoordig liggen de straten niet meer vol laveloze ginverslaafden, dus wellicht was die Gin Act niet zo’n gek idee. Voor de kwaliteit van gin heeft het in ieder geval positief uitgepakt. Omdat de vergunningen nogal duur waren en alle belastingen voor het hele jaar meteen voldaan moesten worden, was de drempel om te beginnen met distilleren erg hoog. Die regelgeving is inmiddels aangepast en daarmee is ruimte ontstaan voor kleinere producenten.
We kregen ook te horen over de Victoriaanse gin pig. Wilde je helemaal trendy zijn in die tijd, dan nam je aan je arm een glazen varkentje mee naar feestjes, waaruit je jezelf dan gin kon inschenken. (Ik hoop dat dit snel weer mode wordt!)
De producten
Edinburgh Gin heeft drie verschillende gins in het vaste assortiment: de klassieke gin met o.a. struikheide, den en mariadistel, de navy strenght Cannonball Gin en de Seaside Gin, die met lokaal geplukt lepelblad, hondsdraf en blaaswier moet doen denken aan de kust van Edinburgh. Daarnaast worden er drie likeuren gemaakt: Raspberry, Elderflower en Rhubarb & Ginger.
Tijdens mijn bezoek stond net de nieuwe batch Christmas gin te pruttelen. Daarin worden wierook, mirre, nootmuskaat en sinaasappel gebruikt. Ik was er erg nieuwsgierig naar, maar er was van vorig jaar niets meer over. Helaas was ik het land al weer uit voor de nieuwe flessen in de winkel stonden.
Bij de rondleiding van £10,00 krijg je alleen een gin tonic te proeven en er was – vanwege de toch wat commerciële opzet met zes rondleidingen per dag – niet echt ruimte voor vragen achteraf of nog iets anders proeven, want de gids moest gelijk verder met andere werkzaamheden. Toch is een bezoek wel een aanrader vanwege de goede uitleg die je krijgt. Ik durf jullie op basis van één G&T geen koopadvies te geven, maar als je Edinburgh Gin wel kent, hoor ik graag je ervaringen.
Meer lezen over het bedrijf en de producten? Kijk dan op de website van Edinburgh Gin Distillery.