Twee dagen lang wijnproeven voor minder dan een tientje, bijna vijfhonderd wijnen om uit te kiezen én leuke workshops volgen, dat is zoiets als de hemel. Ik reisde af naar De Broodfabriek in Rijswijk voor het WineWeekend en proefde allerlei bijzondere wijnen.
Andere wijn: Georgië
De geoefende (wijn)drinker zal het misschien herkennen: er komt een moment dat je niet meer zo snel onder de indruk bent. De standaarddruiven gaan vervelen, je kent de gangbare wijngebieden, je wilt iets nieuws en spannends. Even kun je je vermaken met de íets minder gebruikelijke druivensoorten, maar al snel begin je ook te gapen bij Albariño of Dornfelder. Been there, done that. Gelukkig is er dan Andere Wijn. Ik kende het bedrijf al van andere proeverijen, maar ze hadden ook deze keer weer iets wat ik niet kende. Ik nam plaats bij de workshop Georgische wijn, gegeven door Rien van der Meulen.
Georgië is het oudste wijnproducerende land: in het gebied wordt waarschijnlijk al sinds 7000 voor Christus wijn gemaakt. We kregen vijf wijnen te proeven – mousserend, wit, oranje, rood en zoet. Vooral de Tbilvino Qvevris Rkatsiteli 2013, de oranje wijn, was anders dan alles wat ik al kende. De wijn wordt gemaakt in qvevri, traditioneel aardenwerk waar de wijn in wordt vergist. De druiven gaan er in mét schillen en pitten, dus het eindresultaat bevat behoorlijk wat tannine. Even wennen hoor!
Esar wijnen
Na de workshop maakte ik een rondje langs alle standhouders, even kijken wat er zoal te krijgen was. Halverwege mijn reis om de wereld in 40 stands bleef ik hangen bij Esar wijnen, gespecialiseerd in de import van wijn uit Bosnië-Herzegovina, Servië en Kosovo. Freddy de Lang is Bosniëveteraan en nog steeds heel betrokken bij het gebied. Hij heeft er pleegkinderen, zamelt speelgoed in voor kinderdagverblijven daar, en… hij importeert wijn. De wijn die hij ter plaatse dronk, kon hij namelijk niet kopen in Nederland, dus besloot hij het zelf maar te gaan regelen.
Freddy kiest ervoor alleen wijn te importeren van buiten de EU, want “anders is het geen uitdaging”. Dat het een uitdaging is, bleek wel: ondanks zijn ervaring met douane, opgedaan als transportplanner Balkan, deed de eerste partij wijn er vijf maanden over om in Nederland aan te komen.
Ik proefde meerdere wijnen, maar mijn twee favorieten waren van het wijnhuis Trijumf. De Trijumf Noir, een 100% pinot noir uit Servië. Het lijkt wel een Bourgogne! Ja, zegt Freddy ook: “ik heb hem er wel eens tussen gezet op een Bourgogneproeverij en hij werd er niet uitgehaald”. De ander was voor mij het hoogtepunt van de dag: de Trijumf Gold bevat 85% sauvignon blanc, 10% pinot blanc en 5% riesling. Ondanks dat ik normaal helemaal niet zo weg ben van sauvignon blanc – kattenzeik op een grasveld, meh – maar van deze stond ik versteld. Er was wel de voor sauvignon blanc kenmerkende frisheid, maar ik rook ook… hazelnoten?!
Wijn uit Griekenland
Kimon Argyropoulos en Marjolijn Blokzijl importeren wijn uit Griekenland. Het land heeft het moeilijk door de crisis en door wijn te importeren, proberen ze iets bij te dragen aan de werkgelegenheid daar. Het enige wat je dus hoeft te doen om iets goeds te doen voor de wereld, is hun wijn bestellen. Makkelijker kan niet!
Hard werken om het op te drinken is het al evenmin: alle wijnen die ik proefde waren heel aangenaam. Kimon is half Grieks en heeft familie in Griekenland. Familiebezoek wordt dus meteen gecombineerd met bezoeken aan wijnmakers. Iedere wijn wordt van tevoren geproefd en eerst voorgezet aan vrienden, dus altijd met zorg uitgekozen.
Mijn favoriete witte wijn was de Skouras Cuvée Prestige 2015, gemaakt met 70% Roditis en 30% Moscofilero: een frisse witte wijn met veel appels, perziken en bloesem. Mijn favoriete rode was de Skouras Fleva Syrah 2013 – nee, niet echt een typisch Griekse druif, maar hij was nou eenmaal lekker. Een stevige wijn met veel smaken: donker fruit zoals bramen en pruimen, een hoop kruidigheid van o.a. laurier, maar ook koffie.
Wijnen uit de Beaujolais
Na allerlei minder gebruikelijke druiven en landen kwam ik aan het eind van de middag terecht bij Joop Bremer, van Wijnen uit de Beaujolais. Vroeger had hij een webshop voor wijnen uit Frankrijk, Spanje en Portugal, maar dit jaar heeft hij het roer omgegooid en is hij zich gaan specialiseren in Beaujolais. Op de vraag of dat niet moeilijk was vanwege de slechte reputatie van Beaujolais primeur, antwoordde hij dat dat inderdaad niet helpt. Maar toen hij nog een breder aanbod had, merkte hij dat binnen het aanbod de Beaujolais juist populair was.
Alle cru’s waren vertegenwoordigd, en ook wat wijn van de ‘buren’, zoals een Crémant de Bourgogne van 100% gamay. Wat me het meest bijgebleven is, is de Morgon van Domaine de la Plaigne uit 2014: het leek wel vloeibaar fluweel en was een gigantisch contrast met de Morgon van Domaine de La Bonne Tonne die ik drie weken geleden op de proeverij van Grapedistrict proefde; dat leek wel geuze. Verder wilde ik Wijnen uit de Beaujolais vooral noemen omdat ik Joop gewoon leuk vond. Voor serieuze proefnotities was ik te moe, na inmiddels tientallen wijnen, maar zijn kennis en voelbare liefde voor wijn verdienen een vermelding.
Om zes uur was het feest afgelopen. Iedereen ruimde op en de bezoekers haalden hun jassen en eventueel bestelde flessen op bij de garderobe. Ik hoorde nog iemand naar haar gezelschap roepen “zes flessen wijn is beter dan nul!” – ik kon het niet meer met haar eens zijn. Wijn blijft toch altijd mooi, in al die verschillende gedaanten. Soms een verfrissend wit briesje op een snikhete dag, dan weer fluweelachtig rood als een warme trui in de herfst; soms als een goede vriend na een lange werkweek en dan weer spannend en anders dan alles wat je kent. Dat is wat me zo fascineert aan wijn, dat je zo veel verschillende dingen kunt doen met druiven.