Trends in drank

Er zijn inmiddels al veel lijstjes verschenen in tijdschriften en op allerhande weblogs over de verwachtingen voor het komende jaar. Over sommige dingen zijn we het allemaal eens: die blauwe wijn mag je houden en gin blijft nog wel even populair. Maar verder…? 

Trends voorspellen is moeilijk. Zo las ik in december overal dat Franciacorta dé bubbel voor december 2016 was. Het aantal flessen dat ik ervan hebben kunnen vinden in de winkels kan ik zonder handen tellen. En vermouth werd het helemaal afgelopen jaar! Dat gebeurde niet, dus nu moet vermouth het dít jaar helemaal worden. En volkomen terecht maakte Imbibe een grap over experts die al een decennium volhouden dat Riesling dit jaar gaat doorbreken.

Ik heb natuurlijk niet echt glazen bol, maar dit zijn de dingen die mij opvallen op het moment en trends die ik denk te ontwaren.

Gezond & duurzaam

Gezond is hip. Je kunt geen blad open slaan of je Instagramfeed doorscrollen zonder fitspo en superfoods tegen te komen. ‘Het is wachten op de eerste superfoodbieren’, dacht ik nog. En ja hoor, het Uiltje kwam met bier met quinoa en gojibessen. Ik weet niet of ze de eerste zijn, maar het is de eerste keer dat ik een ‘superbier’ tegenkwam. En natuurlijk gaan we minder alcohol drinken, zowel voor de gezondheid als voor onze groeiende tailles.

We zien bij eten de beweging naar plantaardig. Die nieuwe vegetariërs en veganisten willen ook zeker weten dat ze geen drank nuttigen waar dieren voor zijn gebruikt. Bedrijven houden rekening met deze groeiende groep en gebruiken vaker keurmerken of passen hun producten aan. Zo gaat Guinness dit jaar stoppen met het gebruik van isinglass. In Nederland hebben we inmiddels de vegan brouwerij De Natte Gijt en de vegan Brewpub Oproer.

Een paar jaar geleden hoorde je nog vaak het vooroordeel dat biologische wijn niet lekker kon zijn, maar pas konden we allemaal lezen over het onderzoek dat aantoonde dat wijn van biologische druiven beter smaakt. Biologisch lijkt dus eindelijk afgestoft te zijn.

Alledaags

Bier was voor de gewone man en wijn voor de elite, vroeger. Tegenwoordig zijn het dranken voor iedereen. Helaas is er nog beperkt aandacht voor distillaten, behalve whisky en gin en wat meeliftsucces voor jenever.

De kennis over drank groeit. Er zijn steeds meer cursussen die zich richten op mensen die gewoon voor de lol wat meer willen weten over drank. Die kennis wordt onderling steeds meer gedeeld via platformen als Untappd en Vivino, waardoor consumenten minder afhankelijk zijn van experts. Bedrijven maken het consumenten makkelijker door selecties te maken en in abonnementvorm aan te bieden.

De toegenomen kennis en aandacht leidt niet alleen tot andere horeca, een beter assortiment in bestaande horeca en een toename van speciaalzaken, maar ook tot aandacht voor glaswerk, zelfs thuis.

Lokale kwaliteit

Dat we een enorme toename aan kleine brouwerijen hebben gezien in Nederland, kan niemand ontgaan zijn. Zelfs de supermarkt heeft tegenwoordig goed bier uit eigen land. Ook het aantal ginmakers is flink gestegen. Mede vanwege het politiek klimaat verwacht ik aanhoudende aandacht voor onze eigen navel. Mogelijk biedt dit ook kansen voor Nederlandse wijn.

Ook in andere landen van Europa leidt aandacht voor lokaal tot een toename van distilleerderijen en brouwerijen. Vroeger had je Schotse whisky, wat Ierse en wat Japanse. Maar de laatste twee maanden ben ik al tegen Zwitserse, Duitse en Franse whisky aan gelopen.

Dus wat gaan we dan drinken?

Gin blijft nog wel even en dringt ook door in de bieren: Mata Hari, de collab van Oedipus en Gigantic bijvoorbeeld. Of Jopen Disco Bitch, de Gin & Tonic IPA. Het lijkt er overigens op dat onder invloed van de craftbiertrend vaker gekozen wordt voor whisky van biervaten. Weer eens wat anders dan sherry of rum cask.

Er wordt druk gespeculeerd over wat de volgende trend wordt. Ik geloof niet dat het vermouth zal zijn. Misschien wordt het wel een trendloos jaar of komt er onverwachts iets overwaaien uit een vakantieland, maar de echte knaller heb ik nog niet gezien. Misschien moeten we het maar gewoon bij bier houden deze zomer. Het is meer een hoop dan een verwachting, maar écht lekker witbier in plaats van fabrieksuilenzeik waar iemand een citroen naast gelegd heeft tijdens het brouwen is bij mij welkom. Na vele IPA’s en stouts is iets anders ook wel lekker.

De aandacht voor cider zal waarschijnlijk gestaag doorgroeien. Bedrijven als Thistly Cross die mensen aan zich weten te binden, betaalbare kwaliteit leveren en leuke dingen als whisky cask cider maken, zijn positief voor de ontwikkeling. Ook de Nederlandse liefhebbers achter bijvoorbeeld CiderCider en het Ciderhuis zijn drijvende krachten achter de groei, met stands op bierfestivals, tap-takeovers en het ciderfestival.

Whisky is inmiddels al lang populair, je struikelt over de whiskyfestivals en proeverijen, en het zou me niet verbazen als mensen uitstapjes gaan maken naar iets wat je op dezelfde manier kan drinken, maar net even wat anders is. Ik zie daar absoluut ruimte voor rum.

Vinissima verwacht de opkomst van Azië: Chinese wijn en saké. Bij WSET, een van de bekendste opleidingsinstituten op het gebied van wijn en spiritualiën, kun je nu ook een sakecertificaat halen. Ik weet niet of we dat moeten opvatten als een teken van groeiende belangstelling.  Ik denk dat we op termijn wel meer invloed gaan zien van Azië, maar nog niet direct. En tegen die tijd moeten we ook nieuwe spelers op het wereldtoneel niet uitvlakken, zoals Brazilië.

Af en toe duikt de term oranje wijn op, maar voor nu verwacht ik daar niet veel van. De smaak is radicaal anders dan de populaire Nieuwe Wereldfruitbommetjes en de WIREKUF’s gaan er sowieso niet aan. Gastronomisch wellicht interessant, maar niet voor het grote publiek. Het geloof in Riesling heb ik opgegeven. Heerlijk, maar veel te lastig voor de leek die niet weet wanneer hij perziken of juist benzine zal aantreffen. Ik noemde de lokale trend al en ik verwacht enige groei voor Nederlandse wijn, maar vanwege de prijs zal dat beperkt zijn. Als ik per se moet kiezen voor een druif die ‘het zou kunnen worden’, dan ga ik voor verdejo. Spanje is bekend, Rueda levert betaalbare kwaliteit en verdejo heeft borrelpotentieel. (En een uitspreekbare naam. Niet onbelangrijk.)

En dat is dan de wildste gok en de laatste uitspraak die ik ga doen, omwille van de ruimte. Misschien ga ik in de komende periode wel een paar keer terugkomen op wat ik heb geschreven hier, om er dieper op in te kunnen gaan. Sommige ontwikkelingen verdienen absoluut meer aandacht.