Na het ophalen van mijn glas en muntjes verkende ik samen met goede vriend Marnix de hallen van het Delftse Lijm & Cultuur. Ik vond het een erg sfeervolle locatie. Aan de overkant was nog een gebouw met een restaurant en op het plein ertussen kon je o.a. pizza en tosti’s kopen. Er was voldoende ruimte voor alle brouwers en bezoekers. Met de plattegrond was het ook eenvoudig om alles te vinden.
Ik trapte af met Latte Gijt, de coffee milk stout van brouwerij De Natte Gijt. Met een beschaafde 6% het lichtste biertje van de dag. De Latte Gijt stond op mijn verlanglijstje, omdat ik normaal geen coffee milk stout mag. Die bevat namelijk altijd lactose, maar bij De Natte Gijt wordt gebruik gemaakt van amandelmelk. Brouwer Rudy Nordhausen is vegan en alle bieren van De Natte Gijt zijn dat daarom ook. Daarom hebben ze een speciaal plekje in mijn hart.
Barrel Aged stout
Na deze dosis koffie werd het tijd voor wat heftiger spul. De Natte Gijt maakt verschillende barrel aged stouts: de Hellegijt Bunnahabhain, Coal Ila, Macallan, Ledaig en Glentauchers. Ze zijn allemaal zeer de moeite waard. Het bier draagt de whisky, de specifieke aroma’s van de individuele whisky’s zijn goed herkenbaar. De Glentauchers en Ledaig zijn mijn favorieten, vanwege de mooie balans en complexiteit. De Coal Ila is erg rokerig, net als de whisky zelf. De Hellegijt Macallan verraste me het meest. De whisky zelf vind ik nogal een mak schaap, maar het bier geeft het meer pit en maakt het geheel een prettige Hellegijt.
Whiskybier
Door de Hellegijten raakte ik helemaal in de whiskystemming en toen ik zag dat Muifelbrouwerij een whiskybier had, moest ik het proberen. Even een klein uitstapje van de stout, dus. Beerskey (11%) wordt gebrouwen met geturfd whiskymout en dat ruik je. Zo goed dat Marnix me vriendelijk verzocht mijn bier uit zijn neus te houden, omdat hij anders zijn glas D’n Ossebock van dezelfde brouwerij niet meer kon ruiken. (En dat zou zonde zijn, want in 2016 werd het uitgeroepen tot het beste bockbiertje van ’t land.)
Beerskey is dus een heerlijk geurig bier, als je tenminste houdt van een beetje turf. Het heeft een klein zoetje in de neus, van de mout, en het ruikt een beetje naar bananen. Het deed me erg denken aan Laphroaig whisky. Het bier heeft een prettige, iets vollere structuur. Ik werd er erg gelukkig van en kan ‘m van harte aanraden aan iedere whiskyliefhebber.
Russian Imperial Stout
Een paar weken geleden kwam ik toevallig een stukje tegen over brouwerij De Moersleutel. Ik kende ‘m nog niet, maar ik doe voor mijn werk iets met auto’s – bier drinken betaalt voorlopig nog niet voldoende – dus een brouwerij die Motorolie maakt, dat blijft wel hangen. En nu kwam ik het dus in het echt tegen.
Motorolie is een Russian Imperial Stout van 12%. Niet waterig, niet van die slappe koffie die je soms krijgt als je een stout bestelt. Vol, tikkie romig, bittertje, beetje chocola, zoetje. Ik weet dat het eigenlijk niet kan als je pretendeert een beetje professionele proever te zijn, maar ik zeg het gewoon toch: lekker!
Deze mooie dag sloot ik af met nog een klein beetje whisky: Je Moer BA Old Granddad. Ik moet alleen eerlijk bekennen dat ik na alle 12%-bieren niet meer zo serieus was met proefnotities schrijven. Ik hoop dat jullie het me vergeven. Hierna was het dus de hoogste tijd om naar huis te gaan. Door de regen en kou, ritueel klagend over natte sokken. En alvast dromend van de zomereditie.
