Drie maanden geleden ben ik begonnen met een cursus Frans. En hoewel ik eigenlijk de Canarische Eilanden bovenaan mijn vakantieverlanglijstje had staan – voor de wijn, natuurlijk – vond ik het onzinnig om Frans te leren en vervolgens naar een Spaans eiland te gaan. Dus moest ik op zoek naar een nieuwe bestemming, maar wel graag aan de kust, lekker warm en ergens waar druiven groeien… De keuze is inmiddels gevallen op Languedoc-Roussillon en Banyuls kan ik dan natuurlijk niet overslaan.
Languedoc-Roussillon
Op de vakantiefoto’s mogen jullie nog een tijdje wachten, want ik ga pas van de zomer. Ik ben er nog nooit geweest en als wijngebied ken ik het nauwelijks. Ik drink namelijk vooral wit uit koele oorden en hou van droger dan een wonderdoekje. Tijd om de lacune in mijn kennis op te vullen met wat eh… studie dus. Omdat het pijpenstelen regende, kwam ik niet verder dan de Grapedistrict om de hoek. Ik vertrok met een Banyuls Rimage.
Van Banyuls had ik wel gehoord, maar Rimage zei me niets. Laten we beginnen met de basis: Banyuls is één van de zuidelijkste wijngebieden van Frankrijk, tegen de Spaanse grens.* Het ligt dichtbij zee, dichtbij de Pyreneeën. Hoewel er ook stille wijnen gemaakt worden in dit gebied, staat het bekend om de Vins Doux Naturels. Dessertwijn waar alcohol aan is toegevoegd om de vergisting te stoppen, in dit geval bijna altijd rood en gemaakt van voornamelijk grenache noir. Traditioneel zijn ze oxidatief van stijl en gerijpt op glas, soms zelfs buiten, en (daarna) in houten vaten. Maar tegenwoordig gaat Banyuls vaak jong en fruitig op fles. En Banyuls Rimage? Deze dessertwijnen worden gemaakt zonder oxidatie, met een jeugdig karakter en veel rood fruit in de smaak.
Wat zit er precies in het glas?
Behalve Appellation Banyuls Rimage Protegée staat er op het etiket dat het gaat om een wijn die is gebotteld voor Cave de l’Abbé Rous in Banyuls-Sur-Mer. Abbé Rous blijkt een coöperatie te zijn van 750 wijnboeren met 1150 hectare wijngaarden tot haar beschikking. De Grenache Noir staat aangeplant op terrassen met een bodem van schist, die handmatig worden bewerkt. De wijn heeft, ondanks de nadruk op het fruitige karakter, wel een houtopvoeding gehad. Er staat ook nog op het etiket ‘muté sur grains’, wat me niets zei. Na wat zoeken blijkt het toevoegen van de alcohol het moment van mutage te heten. Dat kan op twee momenten, vóór en na de décuvage. In dit geval wil sur grains zeggen dat het ervoor was. Zonder technische termen: de schilletjes en andere vaste bestanddelen waren dus nog aanwezig. Dat zou zorgen voor een vollere wijn met meer tannine.
Word ik er gelukkig van?
Om maar meteen met de deur in huis te vallen: ik denk dat gerijpt en oxidatief meer mijn stijl is. Deze wijn is prima als je een eenvoudige dessertwijn zoekt, maar verwacht niet veel bijzonders. Levendig en intens rood fruit, zoet maar wel mooi in balans en niet suikerig. Op de fles staat dat hij goed kan met blauwaderkaas, chocola en rood fruit. Na een uitgebreide test met verschillende Original Happiness repen van Appie – want om de hoek, want regen – moet ik zeggen dat de combinatie met pure chocola me niet erg bevalt, al kon één van de repen er wel goed mee door. Misschien zou melkchocola kunnen omdat het wat vetter is, maar ik gok dat kaas weleens de betere optie zou kunnen zijn. Nu eet ik dat allebei niet, dus mocht je gaan testen, dan hoor ik graag wat je ervan denkt. Eindoordeel: leuk om eens te proberen, maar voor deze prijs heb ik weleens meer gehad.
Naam: Cornet & Cie Banyuls Rimage Mise Tardive
Wijnhuis: Abbé Rous
Regio: Banyuls-Rimage AOP, Frankrijk
Druiven: Grenache Noir
Alcohol: 16,5%
Waardering: ***
Waar gekocht: Grapedistrict
Prijs: €14,29
Voor de liefhebber hieronder een filmpje over een andere Banyuls Rimage van hetzelfde huis.
*Voor wie zich afvraagt wat er dan nog ónder de Spaanse grens ligt: Corsica.
Geef een reactie